De motorreddingboot Gebroeders Luden van Lauwersoog viert in 2015 een bijzonder jubileum. Het is dan namelijk exact 50 jaar geleden dat de “Gebroeders Luden” in de vaart is genomen. De stichting tot behoud reddingboot Gebroeders Luden gaat deze feestelijke aangelegenheid aangrijpen om tal van activiteiten te organiseren in 2015. Activiteiten om ervoor te zorgen dat de geschiedenis van deze kloeke reddingboot in leven blijft en de bekendheid van haar huidige (educatieve) activiteiten wordt vergroot én de reddingboot heeft een fikse dokbeurt gehad.

De motorreddingboot Gebroeders Luden werd gebouwd in 1965 op de werf van de Gebroeders
Niestern te Delfzijl. De boot is bekostigd uit het legaat van de heer J.W.A. Luden n.a.v. het verdrinken op 21 juli 1924 van zijn broer Hendrik in de Noordzee. Zij kwam in 1965 in de vaart op het station Oostmahorn als opvolger van de legendarische zelf richtende reddingboot Insulinde. Toen in 1969 de Lauwerszee werd afgesloten is de Gebroeders Luden naar Lauwersoog verhuisd. In 1996 werd een snellere reddingboot op Lauwersoog gestationeerd en werd de Gebroeders Luden en twee zusterschepen verkocht aan de IJslandse reddingmaatschappij (ICE-SAR). Zij voer daar als mrb Hafbjörg en als mrb Sveinbjörn Sveinsson.

Na 9 jaar IJsland kwam de Gebroeders Luden terug waar zij hoort op Lauwersoog. In 2006 werd de Stichting tot behoud van de Gebroeders Luden opgericht en werd de boot aangekocht van de KNRM. In de KNRM periode werden 967 geredden aan land gebracht.
Zij is nu actief met tochten op het Wad, rondvaarten, zeehondentochten, asverstrooiingen en het bijwonen van evenementen. De Stichting heeft donateurs, dienstverleners en heeft voor het in stand houden van de boot een flinke groep enthousiaste vrijwilligers

Een greep uit de reddingen van de Gebroeders Luden.

28 Oktober 1965:
De Gebroeders Luden was amper 2 weken oud toen ze toen ze ongeveer 3 etmalen standby hield voor
 de Panagathos waarmede dit waarschijnlijk de langste reddingactie uit de geschiedenis van ons reddingwezen werd. In de vroege ochtend van 28 oktober 1965 raakte het Liberiaanse stoomschip Panagathos op de ondiepten voor Ameland aan de grond. De kapitein accepteerde hulp van de gearriveerde zeesleper Holland. De eveneens gealarmeerde reddingboot Gebroeders Luden assisteerde bij het overbrengen van de sleeptros. De afsleeppoging had geen resultaat en werd de volgende dag voortgezet.

De wind nam ondertussen toe. Om 17.00 uur scheurde het schip. Het ontstane gat werd met scheepsmiddelen gedicht. Het waaide nu NNW 6 en de verwachtingen voorspelden nog meer wind. Ook de Duitse zeesleper Wotan maakte vast. Beide sleepboten en de Panagathos zelf gaven uiterst vermogen, maar het schip kwam niet los. De sleeptrossen braken en in NW 8 was het onmogelijk opnieuw vast te maken. De bemanning van de reddingboot Gebroeders Luden wist dat de strijd nu gestreden was. De kapitein hoopte echter nog op een wonder. Op 2 november om 8.45 uur gaf hij ten slotte de verwachte order: schip verlaten. De bemanning werd door de Gebroeders Luden en helikopters van boord gehaald. De redding waarbij de helikopter zijn intrede deed.

7 oktober 1969. De coaster ms ‘Donau’ (1953) van F. & T. Drijfhout uit Delfzijl, op weg vanuit Appingedam met graan naar Selby, komt tijdens dichte mist in aanvaring met het Duitse vrachtschip ‘Kariba’ ter hoogte van Borkum en zinkt op positie 53.37° N / 06.12° O.
Slechts één opvarende kan worden gered, de overige zes bemanningsleden komen hierbij om het leven.

Op 28 oktober 1974 werden 10 bemanningsleden van Libanese schip de EURABIA SUN (voorheen THERON van de KNSM) op gepikt uit een reddingvlot, 3 werden door een helikopter uit een ander reddingsvlot opgepikt. De overige 15 bemanningsleden waren vanuit een sloep aan boord genomen door het zweedse schip Alabama en later overgezet op de Gebroeders Luden. Het schip zonk om 09:15 uur zonk op 53^o 37′ 30″ en 5⁰ 56′.